Historia smutna, chociaż wesoła.

Była kiedyś w głowie Mamy mała dziewczynka. Śliczna, szarooka blondynka. Miała loczki jak owieczka i dołeczki w obu policzkach. Lubiła kiedy Mama jej śpiewała-chociaż nie śpiewała najpiękniej. Lubiła świnki i motylki. Lubiła brzoskwinie, nosiła ogrodniczki z kieszonkami w kształcie serduszek. Mama kupiła te ogrodniczki kiedy dowiedziała się że jest w ciąży-wiedziona przeczuciem że nosi pod sercem dziewczynkę. Pewnego dnia dziewczynka niespodziewanie odeszła, a potem kolejny raz, i kolejny. W brzuchu Mamy pojawił się mały chłopiec. Zamieszkał w jej domu i sercu. Zajął wszystkie myśli Mamy, cały jej czas. Po jakimś czasie pojawił się drugi. Podzielili się miejscem w sercu i ramionami. Oddała im cztery lata życia, setki niedospanych nocy i identycznie monotonnych dni. Ale w głowie i zakątku serca nadal Mamy tliła się myśl o dziewczynce, która kiedyś tam była. Aż do dziś. Dziś myśl została przepędzona przez brutalną logikę i kalkulację, ogrodniczki i trzy sukienki oddane. Dziewczynka przyszła się dziś pożegnać...we śnie, po cichu. Uśmiechnęła się, pogłaskała Mamę po policzku, zatrzepotała skrzydłami i odleciała-bo tak właśnie to robią anioły.